Het fenomeen dat de wasmachine sokken opeet, is bij nagenoeg iedereen bekend. En hij vreet er altijd maar één, nooit een bij elkaar passend paar. Hoe kan het toch dat sokken altijd verdwijnen en andere kledingstukken niet? Ik heb wel eens gehoord dat er hééél gestructureerde mensen zijn, die voor elke was én na elke was de sokken tellen/sorteren/bij elkaar zoeken. Of… mensen die alleen zwarte of witte sokken hebben, zodat het dus makkelijk is 'nieuwe' paartjes te vormen. Maar de overgrote meerderheid van de mensen blijft radeloos achter met eenlingen van verschillend pluimage….
Vanwaar deze informatie? Nou, in het krochten van het internet vonden we (de redactie van deze website) een lijst met bijzondere dagen en laat 9 mei nu de dag van de verloren sokken zijn, of op zijn Engels/Amerikaans: Lost Sock Memorial Day,
We raken geïrriteerd richting onze huisgenoten en verwensen die vermaledijde wasmachine… maar we hebben helemaal geen aandacht voor de zielige, overgebleven sok. Die dan weken, maanden en soms jaren - de tijd gaat snel - in een wasmand ligt of op een allang vergeten plek achterin de kast. Eerst nog smachtend naar een snelle hereniging, maar allengs wegkwijnend van eenzaamheid.
Laten we op 9 mei even stilstaan bij de verloren sok en ons voornemen om paartjes zoveel als mogelijk bij elkaar te houden. Fijne verlorensokkendag! :-)